သို့..............ကြၽန္ေတာ့္အေမ

ဒီေန့အေမမ်ားေန့ေပါ့.....လူတိုင္းမွာအေမရွိၾကပါတယ္.....ကြၽန္ေတာ့္မွာလဲအေမရွိတယ္....
ကြၽန္ေတာ္ဒီေန့အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္စားတယ္..ၿပီးေတာ့၀က္သားေၾကာ္တယ္..အဲ့အခ်ိန္မွာကြၽန္ေတာ္
ဖုန္းကိုmessageေရာက္လာတယ္အေမမ်ားေန့ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့...အဲ့အခ်ိန္မွာmessage ၾကည့္ၿပီးေတာ့ေနတုန္းပဲ
ရွိေသးတယ္.....ဆီေပါက္တယ္...ပူလိုက္တာဗ်ာ....ေၾသာ္စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး....ကြၽန္ေတာ့္တို့အေမ
ကြၽန္ေတာ္တို့ကို၁၉နွစ္လံုးလံုးဆီေပါက္ခံၿပီးခ်က္ေကြၽးလာတဲ့အေမ...မနက္အေစာၾကီးထမၿငီးမညဴပဲ...ထမင္းခ်က္
ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္....အိမ္အကူထားရင္...ပိုက္ဆံကုန္တယ္ဆိုၿပီးကိုယ္တုိင္လုပ္နိုင္တယ္ဆိုၿပီး...ကိုယ္တိုင္လုပ္တဲ့
ေမေမ....ေက်ာင္း၀တ္စံုအၿဖဴေတြဆိုေလွ်ာ္ရတာဘယ္ေလာက္ခက္မလဲ...တံေတာင္ဆစ္ေနရာေတြကမဲလြယ္တယ္
ေလ...ေက်ာင္းမွာသန့္သန့္ၿပန့္ၿပန့္ေလးေနရေအာင္...မီးပူတုိက္ရင္လဲၿပန့္ေနေအာင္တိုက္ရေသးတယ္..
အၿဖဴကတေယာက္စာေတာင္မဟုတ္ဘူးကြၽန္ေတာ္နဲ့ကြၽန္ေတာ္ ညီေလးနဲ့နွစ္ေယာက္စာ....
ကြၽန္ေတာ္တို့ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ပင္ပန္းလိမ့္မလဲ....ခုေတာ့အသက္အရြယ္ရလာၿပီအရင္တုန္းက
လိုမလုပ္နိင္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီးအိမ္အကူေခၚတယ္...ထမင္းဟင္းကိုမသန့္မွာဆိုးလို့ဆိုၿပီးသူကိုယ္တိုင္ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ
ခ်က္တဳန္း.......
ကြၽန္ေတာ္ဒီေရာက္လာေတာ့လဲ....ထမင္းစားမေကာင္းမွာစိုးလို့ဆိုၿပီး..လုပ္ပို့လိုက္ရတဲ့ဟင္းေတြ....
ကြၽန္ေတာ့္ေနသြားတဲ့အခန္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး...ကြၽန္ေတာ့္ကိုလြမ္းလို့ငိုတယ္တဲ့......
ကြၽန္ေတာ့္ကဖုန္းခကုန္မွာစိုးလို့ဖုန္းမဆက္ေတာ့ညဘက္ၾကီးလာၿပီး...cybershopမွာpfingoလာေၿပာတယ္.....
မနက္ဆက္ရင္ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို့တဲ့....အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္ေနၿပီၿဖစ္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္အေမက....
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေနမေကာင္းၿဖစ္မွာစိုးရိမ္ေနတယ္....ဘယ္ေလာက္ေတာင္တရားက်ဖို့ေကာင္းလဲ....
ကြၽန္ေတာ္က.....ဟိုဟာပို့လိုက္ဥိီးေနာ္ဒီဟာပုိ့လိုက္ဦးဆိုတာမွန္သမွ်ကိုလိုက္မွတ္ၿပီးပို့ေပးရွာတယ္.....
ကြၽန္ေတာ္ဒီကေန...မနက္တိုင္းညတိုင္း....သတိရေနပါတယ္.......
ဒီစာနဲ့..ေလာကမွာရွိတဲ့အေမတိုင္းကိုရိုေသေလးစားစြာရွိခိုးဦးခ်ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္.....