ကြၽန္ေတာ္တို့ေက်ာင္းကပြဲ......

ဒါကေတာ့ကြၽန္ေတာ္တို့ေက်ာင္းရဲ့ပထမဆံုးေသာRP thingyan ေပါ့ဗ်ာ......လက္မွတ္ေလးေတြေရာင္းေနပါၿပီ..
ကြၽန္ေတာ္...လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့အပိုင္းမွာအနည္းနဲအမ်ားတာ၀န္ယူလိုက္ပါတယ္.....ေရာင္းခ်ေရးေလးစတင္ပါမယ္
TP thigyan လိုမ်ိဳးေပါ့....ကြၽန္ေတာ္တို့Republic Polytechnic ကၿမန္မာေက်ာင္းသားေတြစုၿပီးလုပ္တာပါ...
ဒါဟာကြၽန္ေတာ္တို့ ေက်ာင္းရဲ့ပထမဆံုးပါ....perfect ၿဖစ္မယ္လို့မေၿပာခ်င္ပါဘူး
အစားအေသာက္လဲပါမွာပါ....ရက္ကလဲ...တနဂၤေႏြဆိုေတာ့သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြလူၾကီးလူေကာင္းမ်ား
အားမည့္ရက္ပါ....အခ်ိန္ကလဲ...၂နာရီခြဲကေန...၇နာရီဆိုေတာ့...အဆင္ေၿပတာေပါ့ေနာ္..အရမ္းၾကီးလဲေနာက္မက်ပါဘူး
ကြၽန္ေတာ္တို့ပိုက္ဆံခ်မ္းသာလြန္းလို့လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ခမ္းမကိုငွားရတာ ၁၀၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ကုန္ပါတယ္...စီနီယာေတြကပိုက္ဆံေတြစု...fan ေငြေတြစုၿပီးလုပ္ရတာပါ....
တခ်ိဳ့က..ပိုက္ဆံအကုန္ခံၿပီးေတာ့...လက္မွတ္၀ယ္ပါတယ္...လူမလာပါဘူး....ခမ္းမကလူေထာင္ေက်ာ္ဆံ့ပါတယ္...
လူေတြမရွိတဲ့ခုန္အလြတ္ေတြကိုဘယ္သူမွကၿပခ်င္က်မွာမဟုတ္ပါဘူး...မာနၾကီးလို့မဟုတ္ပါဘူး၀မး္နည္းလို့ပါ...


ေစ်းနွုန္းကလဲ...၁၂က်ပ္ ထဲပါ...ၾကြေရာက္လာခဲၾကဖို့ဖိတ္ေခၚပါတယ္...

Date : 10th may 2009 (Sunday)
Time : 2:30pm to 7:00pm
Venue: Republic Polytechnic
The Republic Cultural Center Theater
Ticket Price: 12$


ဆက္သြယ္ရန္......ဖရဲသီး : ၉၀၆၂၀၁၇၁ သို့ဆက္သြယ္နိုင္ပါတယ္......အေသးစိတ္စံုစမ္းနိုင္ပါသည္.....

ကြၽန္ေတာ္ေရးတာမဟုတ္ပါ....

အလြမ္းရက္ရွည္

သစ္ရြက္ေတြေႂကြ
ပန္းေတြေဝလည္း
အေတြးမွာမင္းသာ
ၾကည္ႏူးဆြတ္ပ်ံ႕
ေပၚလာစျမဲ
အို...လြမ္းရသူရယ္
ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးနဲ႕
ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံး
မင္းေလးအျပဳံးကို
တမ္းတမိေလရဲ့
အို...လြမ္းရသူရယ္
နာရီေတြလည္ရင္း
အလြမ္းေတြတြယ္ရင္း
ပူျပင္း ဧျပီ
ရာသီ ဧကရီ
ေက်ာ္လာခဲ့ျပီ
အို...လြမ္းရသူရယ္
ငါ့ရဲ့ဘဝ
လွပ သခင္မ
အျဖဴေရာင္ သမင္မ
ၾကင္နာ ထာဝရ
အခ်ိန္ဟာ တခဏ
ရက္ရွည္အလြမ္း
ဤဇာတ္လမ္းကို
ဘယ္ထိဆုံးေအာင္
ေစာင့္ရေပလိမ့္
အို...လြမ္းရသူရယ္

blogspotမွာထည့္ေပးပါေနာ္ မ

မ ....မရွိေန့မ်ား

၈တန္းေလာက္တုန္းကကြၽန္ေတာ္tomboyတုန္းက...ဇင္မာသန္းဆိုတဲ့ "မ" ကို...အရူးအမူးခ်စ္ခဲ့တုန္းက
အရူးအမူးၾကိဳက္ခဲ့တဲ့သီခ်င္းေလးပါ
တခ်ိန္တုန္းကေပါ့...သူကကြၽန္ေတာ့္ရဲ့အခ်စ္ဦးေလ...ကြၽန္ေတာ္ကမိန္းကေလးေက်ာင္းထြက္ပါ...
ပန္းေကာင္းပြင့္တဲ့..စမး္ေခ်ာင္း(၂) ကေပါ့
သူငယ္ခ်င္းေတြေစာ္ေတြထားၾကတယ္....လိုက္ၿပီးဟားတိုက္တာေပါ့....ယူလို့ရတာလဲမဟုတ္ပဲနဲ့...
ခ်စ္လိုက္ၾကိဳက္လိုက္ေက်ာင္းပတ္လိုက္နဲ့..ေနာက္ေတာ့လဲၿပီးသြားမွာကိုဆိုၿပီးေတာ့...ဟားတိုက္တာေပါ့...
သူကိုစေတြ႔တဲ့ေန့ကေတာ့...၇တန္းနွစ္ကေပါ့....ကြၽန္ေတာ္က..(B) ခန္းမွာ...သူက (C) ခန္းမွာ..သူငယ္ခ်င္းနဲ့
ပတ္သတ္ၿပီးခင္တာေပါ့ေနာ္...အဲ့တုန္းကေတာ့သူကိုၾကိဳက္တယ္ဆိုယံုေလာက္ပဲ....
၈တန္းၾကေတာ့...သူနဲ့တခန္းတည္းအတူတူစာသင္ရတယ္....ၿပီးေတာ့ေက်ာင္းတက္လာတဲ့ကာလ..တစ္ေလွ်ာက္
လံုးမွာ ၈တန္းနွစ္ကေတာ့အေပ်ာ္ဆံုးနွစ္ေပါ့.....ဆရာမေတြကလဲသေဘာေကာင္း...သူငယ္ခ်င္းကလဲ(၆)ေယာက္ပဲေပါင္း
တယ္..အဖြဲ႔လိုက္...မ...ကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တာ...၈တန္းတစ္ေဆာင္လံုးသိတယ္....ဆရာမေတြေကာ...ကြၽန္ေတာ့္မိဘ
ေတြေရာသူမိဘေတြေရာ....ဘာလို့လဲဆိုေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့..ဘယ္ဘက္လက္ဖမိုးမွာ...ေထာက္ခြၽန္နဲ့...မ...႕ရဲ...
နာမည္..ZMTဆိုၿပီး...ထိုးထားတယ္....ခုထိရွိတံုး....
သူကကြၽန္ေတာ့္ရဲ...အခ်စ္ဆံုး၊ အခ်စ္ဦး၊..ခုထိလဲခ်စ္တံုးပဲ....ခ်စ္တယ္ ...မ...ရယ္...
ခ်စ္တတ္ၾကပါေစ

ဒီလမ္းမွာပဲဆက္ေလွ်ာက္မယ္....

မေက်နပ္လဲၾကိဳက္သလိုေၿပာ..မွားေနတယ္ထင္ရင္ေတာ့ေၿပာ..မွန္ေနရင္
မနာလိုမၿဖစ္နဲ့
(နင္ဘက္က "ယ"ဒါေပမယ့္ငါ့ဘက္က'က'ၿဖစ္ေနတတ္တယ္)
..သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့အေၿပာနဲ့...ေနာက္ကြယ္ကေနဓါးနဲ့ထိုးတယ္..
ရတယ္...ကြၽန္ေတာ္ကမွန္လိုလူသား...အၿငိဳးအေတးမထားေပမယ့္...ရန္စေတာ့ရွိတယ္
ခုမွေၾကာက္မေနနဲ့...
(လုပ္ရဲတာမွမဟုတ္..ခံရဲတာလဲသတၱိပဲ)
သြားေတာ့...နင့္ကိုအလိုမရွိေတာ့ဘူးလို့ေမာင္းထုတ္လိုက္..မေၿပာခ်င္သလိုေၿပာခ်င္သလို
လိုလုပ္မေနနဲ့...ရင္နာတယ္...
(ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးေသာအၿပံဳးမ်ားသည္...ခံရခက္သည္..)
နင္၂မွတ္ရတယ္..ငါ၁မွတ္ရတယ္...ငါ့ေရွ့မွာလာၿပီး....
နင္ကိုယ္နင္ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်ပါလားလို့ေၿပာမယ့္အစား...ငါ့ကိုခ်ီးက်ဳးပါလားလို့
ေၿဗာင္ေၿပာလိုက္စမ္းပါ...မခ်ိတခ်ိလာမရိနဲ့.....
(ကိုယ္သည္သာကိုယ့္ၿပိဳင္ဘက္ၿဖစ္ပါေစ)
နင္ခင္တဲ့သူတိုင္းငါမခင္ဘူး...နင္သြားဘူးတဲ့ေနရာတိုင္းငါမေရာက္ဖူးဘူး...နင္ေပြတိုင္းလဲငါမေပြဘူး
နင္စိတ္ေကာက္တိုင္းလဲငါေခ်ာ့ဘူး...နင္သိသလာက္လဲငါမသိဘူး...ဒါနဲ့....နင့္ငါ့ေနရာမွာဆို....
ငါ့ၿပံဳးသေလာက္ၿပံဳးနိုင္ပါ့မလား....
(မနာလိုၿခင္းသည္...အၿပံဳးမ်ားကိုမဲ့ေသာအသြင္ေၿပာင္းနိုင္၏)

တိမ္ေတြလို....နင္ေကာ..တိမ္ေတြလိုလြင့္သြားၿပီလား...

ရယ္နုိင္ပါေစ

တခါကရြာတရြာမွာ..စာအုပ္တအုပ္အၿမဲေဆာင္ေလ့ရွိတဲ့သူတေယာက္ရွိတယ္...သူ့နာမည္ကေမာင္ဥာဏ္ၾကီးတဲ့
သူဘယ္သြားသြားစာအုပ္တအုပ္အၿမဲပါတယ္...
ဒါနဲ့ရြာသူၾကီးကသူ့ကိုသတိထားမိတာေပါ့..အင္းဒီသူငယ္ေတာ္မယ့္ပံုပဲ..င့ါသမီးနဲ့ေပးစားရရင္ေကာင္းမယ္ေပါ့
ဒါနဲ့ေမာင္ဥာဏ္ၾကီး..သူ့အိမ္ေရွ့ကၿဖတ္သြားတဳန္း..
"ေဟ့သူငယ္လာပါဦးကြယ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ" ဆိုၿပီး၀င္လာတာေပါ့....ဒါနဲ့
"ေမာင္ရင္နာမည္ဘယ္လိုေခၚသလဲ..."
"ကြၽန္ေတာ္နာမည္ေမာင္ဥာဏ္ၾကီးပါခင္ဗ်ာ"
"ေမာင္ဥာဏ္ၾကီးေရရွင္းရွင္းနဲ့လိုရင္းပဲေၿပာမယ္ကြယ္ေမာင္ရင္က..ဘယ္ေနရာသြားသြားစာအုပ္ေလးနဲ့မို့
ပညာတတ္တေယာက္နဲ့တူတယ္...အေၿပာအဆိုလဲယဥ္ေက်းေတာ့ေမာင္ရင့္ကိုဦးသမီးနဲ့ေပးစားမယ္ကြယ္"
ဆိုၿပီးေမာင္ဥာဏ္ၾကီးတေယာက္မိန္းမရသြားပါေလေရာ...ေမာင္ဥာဏ္ၾကီးကအမွန္ေတာ့မ်က္စိမွဳန္ရွာတယ္..
ဒါနဲ့တေန့ေတာ့သူၾကီးက..သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ယာခင္းေတြ၊လယ္ခင္းေတြကိုၿပမယ္ဆိုၿပီးေခၚသြားတယ္....
ၿမင္းေတြကသြားေနၾကဆိုေတာ့..တက္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ...သြားေနက်ေနရာကိုသြားၾကတယ္....
အိမ္ကအထြက္မွာ...ထုတ္တန္းၾကီးရွိတယ္...အဲ့ဒါကို..
သူၾကီးက.."ေမာင္ဥာဏ္ၾကီးငံု့လိုက္ငံု့လိုက္တန္းရွိတယ္.." ဒါနဲ့သူလဲငံု့လိုက္တာေပါ့.
အၿပန္က်ေတာ့..သူၾကီးကဟိုဘက္ရြာသြားလိုက္ဦးမယ္ဆိုလို့..ေမာင္ဥာဏ္ၾကီးတေယာက္တည္း...
ၿပန္လာတယ္..ထုတ္တန္းၾကီးကိုမငံု့မိလို့တုိက္ပါေလေရာ...ဒါနဲ့သူ့မိန္းမက
"ကိုဥာဏ္ၾကီးဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲေတာ္"
"နင္မသိရင္အသာေနစမ္းပါ..ငါကထုတ္တန္းၾကီးခိုင္မခိုင္ေခါင္းနဲ့တုိက္ၾကည့္တာ"
ထမင္းစားေသာအခါတြင္လဲ..ထမင္းစားပြဲက..သူၾကီးအိမ္ဆိုေတာ့အၾကီးၾကီးေပါ့
"ကိုဥာဏ္ၾကီးေရ...ထမင္းစားပြဲေထာင့္မွာဆိတ္သားေၿခာက္ဖုတ္ရွိတယ္ေနာ္.."
"ေအးေအးစားလိုက္ပါ့မယ္" သူေၿပာသာေၿပာတာမၿမင္ဘူး...လိုက္စမ္းေနတံုးလူၿမင္သြားမွာစိုးလို့မစမ္းေတာ့ပဲ
ဒီအတိုင္းပဲစားေနတယ္...အဲအခ်ိန္မွာ.ေၾကာင္ကတက္စားပါေလေရာ...
မိန္းမက..ေနာက္ေဖးကထြက္လာေတာ့
"ကိုဥာဏ္ၾကီးဆိတ္သားေၿခာက္ေၾကာင္တက္စားေနၿပီရွင့္"
"ငါသိပါတယ္..ဒီေၾကာင္ေလးငါသနားလို့ေကြၽးထားတာ..."
ဒီလိုနဲ့ေနလာတာတညေနမွာ...ရြာမီးေလာင္ပါေလေကာ...
"ကိုဥာဏ္ၾကီးထြက္ခဲ့....ထြက္ခဲ့..."
"နင္ကလဲဒီမွာသိမ္းစရာရွိတာသိမ္းေနတာ..."တကယ္ေတာ့ညေနၾကီးဆိုေတာ့သူမၿမင္ရေတာ့တာ
တံခါးေပါက္ကိုရွာမေတြ့တာ...ကဲၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ကြာဆိုၿပီးသူလဲခုန္ခ်လိုက္တယ္..ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ေရတြင္းထဲ
က်သြားတယ္...
"ကိုဥာဏ္ၾကီးဘာလုပ္ေနတာလဲ..ေရတြင္းထဲမွာ.ဘာလုပ္ေနတာတံုး"
"ကဲေၿပာေရပံုးေပးေရပံုးေပးမီးေလာင္ေနတယ္ဆို"
"မီးညိမ္းသြားၿပီတက္ခဲ့ေတာ့"ဆိုၿပီးေလွကားခ်ေပးတယ္
ေရတြင္းကေဘာင္မခတ္တဲ့ေရတြင္းဆိုေတာ့ကိုဥာဏ္ၾကီးခင္ဗ်ာ...တက္ေနတာေၿမၾကီးေတာင္
ေက်ာ္ေနၿပီ...
"ကိုဥာဏ္ၾကီး..ဘာတက္လုပ္တာတံုး.."
"နင္ဘာသိလို့တံုးမီးညိမ္းလားတက္ၾကည့္တာ.."တကယ္ေတာ့သူမၿမင္တာပါ..
"ကဲကဲလာၿပီ"ဆိုၿပီး..ခုန္ခ်လိုက္တာ...ေခြးေပၚတဲ့တဲ့က်ပါေလေရာ....
"ကိုဥာဏ္ၾကီးေခြးကိုမၿမင္ဘူးလား...."
"နင္ဘာသိလို့လဲ...ငါအဲ့ေခြးကိုအၿမင္ကတ္ေနတာၾကာလွၿပီ..."


အေၾကာင္းၿပခ်က္ရွိနိုင္ၾကပါေစ....

နင္ထားခဲ့ေသာ....

ေဆာင္းရာသီမွာငါခ်မ္းရင္
နင္ဖက္ထားေပးဦးမွာလား?
နွစ္သာေၿပာင္းသြားတယ္...နင့္ရဲ့အနမ္းေတြ..
ငါမေမ့ေသးဘူး...
နင့္ရင္ခြင္မွာ....ငါ့အတြက္အေႏြးဓါတ္ရွိေသးလား..
ဟန္ေဆာင္ၿပီးေခါင္းမညိတ္နဲ့.....
ေအးစက္စက္နင့္အၿပံဳးေတြကို
ငါမုန္းတယ္....ကုန္ကုန္ေၿပာမယ္...
နင့္ရဲ့...ေက်ာက္ထြင္းႏွလံုးသားကိုလဲ...မုန္းတယ္...
ငါလြမ္းေနမွန္းသိရက္နဲ့...နင္ထားခဲ့ရက္တယ္...ခုေတာ့
က်န္ခဲ့တဲ့ငါသာ...ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ့ေဂါက္ေနတာ.....

ၿပံုးရံုနွင့္ေက်နပ္သည္..

သူငယ္ခ်င္းေၿပာတဲ့စကားေလးတခြန္းၿပန္ေၿပာတာပါ...
An apple a day keeps the doctor away..
But if the doctor is handsome, keeps the apple away..
တဲ့.....လြမ္းမိပါတယ္...သူငယ္ခ်င္းရယ္...

စပ်စ္သီးစားေနသည္...

မိုးၾကိဳးတခ်ိဳ့ကေခ်ာင္းဟန့္လိုက္ခ်ိန္မွာ...
ငါ့ရဲ့ဘယ္ဘက္ရင္ခြင္မွာမိုးၾကိဳးသြားကအေတာင့္လိုက္ၾကီးစိုက္လို့
မဆိုးပါဘူးေဈ းေကာင္းရမယ္ထင္တာ..
သြားေရာင္းေတာ့အတုၾကီးတဲ့..
ဒါနဲ့ပဲအမွတ္တရဆိုၿပီးသိမ္းထားတာ...အပင္ေတာင္ေပါက္လာတယ္..
ထူးဆန္းတယ္...ပင္စည္တုတ္တုတ္နဲ့စပ်စ္ပင္ၾကီး.....
မၿမင္ဘူးလို့ေမာ့ၾကည့္တာကို...သြားလူဆိုးတဲ့....
"ငါဘာလုပ္လိ့ုလဲ..."
"သူမ်ားက စကတ္၀တ္ထားတာကုိ...."
စဥ္းစားလို့မၿပီးခင္မွာ....ၾကက္တြန္သံမဟုတ္တဲ့ နွိဳးစက္ၿမည္တယ္...

္

GooD BY3

ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ...အခုဆိုရင္ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ေတြနဲ့
အသံေတြဆြ႔ံအ..အာေခါင္ထဲကေသြ႔ေၿခာက္ေနခဲ့...
ငါသာတန္ခိုးရွိရင္ခုဘ၀မွာေတာင္းဆုတခုထဲ..
အခြင့္ေရးတခုကိုေနာက္တပ္ရခ်င္တယ္.ငါလက္ၿပလို့ႏွုတ္ဆက္ရင္း
ရင္မွာဆို့လာခဲ့..ၾကိဳးစားထိမ္းထားလဲေယာက်ာၤးတန္မဲ့မ်က္ရည္စို့ပါတယ္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာခက္လို့မ်က္နွာလြဲေပမယ့္...နံရံ၊ၾကမ္းၿပင္နဲ့မ်က္နၾကပ္မွာ
နင့္မ်က္၀န္းေတြပဲ..မသြားနဲ့၊နင္မသြားပါနဲ့..ငါ့ကိုမထားခဲ့ပါန
ဒီစကားေတြၾကားရဲ့သားနဲ့..ဘာေၾကာင့္မို့နင္ထားခဲ့တာလဲ..ဲ့
ငါနားလည္ပါတယ္..ဒါကနင့္ရဲ့အေၿခအေနေပါ့..ငါ့ဘက္ကေတာ့
အသဲေတြေၾကြလဲေနပါေစေတာ့ pls pls ေအာက္ၾကိဳ့ၿပီးေတာ့ေတာင္းပန္တယ္
ဆိုး၀ါးလြန္းတဲ့အတိတ္ဘ၀ရဲ့အေၾကာင္းကံရယ္..အခုအရြယ္ထိ
အခ်စ္အတြက္ဆိုအက်ိဳးနဲေနဆဲ...
ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးထြက္ခြာသြားတယ္.မိုးထဲေလထဲ
cho..(ၿဖဴၿဖဴစင္စင္ေကာင္မေလးကို..တကယ္ၾကင္ၾကင္နာနာခ်စ္ခဲ့လည္း
ဘာမွေရေရရာရာမတဲြရေသးခင္..ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္လမ္းခြဲၿပီ..
ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခဲ့ဖူးတယ္..ကြၽန္ေတာ္ယံုယံုၾကည္ၾကည္ခ်စ္ခဲဖူးတယ္
ခုေတာ့နာနာၾကင္ၾကင္နွဳတ္ဆက္ရၿပီ..ေဟး..တာ့တာ)
နင္ေၿပးလို့ထြက္သြားၿပီ.ငါေဆြးလို့က်န္ခဲ့..
ပိုးသားေလေၾကာင္းနဲ့နင္အေ၀းသို့ၿပန္ခဲ့..ေရေၿမၿခားခဲ့ၿပီဘ၀ေတြကၿခားခဲ့ၿပီပဲ
အေၿခအေနကြာၿခားခဲ့ၿပီကမာၻၿခားခဲ့ နင္မဖတ္ၿဖစ္တဲ့email ေတြလဲ..တေန့ကို
အေစာင္၁၀၀ မကအဖိုးၾကီးၿဖစ္တဲ့.အခ်ိန္အထိငါေငါင္မွာလားခက္တယ္..
ဖုန္းေတြဆက္ပါတယ္..onlineေပၚမွာတက္ရွာတယ္...
စိန္ေရႊေငြ..စည္းစိမ္ေတြထက္နင့္ကိုပိုၿပီးမက္ပါတယ္.
အသြင္မတူတဲ့လူေတြထဲဘယ္သူ့လက္ကိုမင္တြဲမလဲ...
မင္းေပါင္းတဲ့ေကာင္ေတြထက္ငါကအရာရာဆင္းရဲတယ္..ဗလာနဲ့သုညပဲ
မခုန္ခ်တာမမွားဘူးေပါ့..လက္ထပ္ဖို့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအဖ်ားရွဴးေရာ..
သြားၿပီမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာကုေဋကဋာကို..ၿပန္ဆံုဖို့လမ္းစကမေရမရာမို့
ဒီရင္ကေ၀ဒနာမ်ဳိး..သိပ္ဆိုးလုိ့ေၿခမိွဳင္လက္မွိဳင္...ဒီဘ၀ေတာ့ဒီမွ်ပဲေပါ့
ေဘဘီ ဘိုင့္ဘိုင္..
cho...
အဲ့ဒီအခ်ိန္ခဏမွာ..ကြၽန္ေတာ့္ကိုကြၽန္ေတာ္..ေပ်ာက္ဆံုးသြားတာ
ဘာဆိုဘာမွမရွိေတာ့ဘူး တူတူမဆံုနိုင္တာဟာေသခ်ာသြားၿပီ
ဘာေတြရယ္ဘယ္လိုၿဖစ္သြားလဲ..နာက်င္ၿခင္းကိုဟန္လုပ္ၿပံဳးေနလဲ..
ငါ့နွလံုးသားကြဲေက်ၿပီ..
cho...

ေပၚေပါက္လာေသာ..စကားပံု

ဆရာမတေယာက္...ကိုးတန္းက်ဴရွင္တက္တုန္းကေၿပာၿပတာပါ..
လယ္သမားတေယာက္...သူ႔ေၿမကြက္ကိုတူးရင္းနဲ့..ဦးေခါင္းခံြတခု
ကိုေတြ႔တယ္...ဒါနဲ့ပဲcompany တခုက..သူ့ရဲ့ေၿမကြက္ကို၀ယ္လိုက္တာေပါ့..
ၿပီးေတာ့...စူစမ္းပါေလေရာ...တူးရင္းတူူးရင္းနဲ့...ၿမိဳ့ၾကီးတၿမိဳ့..ကိုေတြ႔ရတယ္...
ဒါက...ဘယ္ၿမိဳ့လဲ၊ဘာလို့ပ်က္သြားတာလဲ၊ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကလဲ...
ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြ..ၾကံဳလာရတာေပါ့...ဒါကိုပံုၿပင္လုိဒ႑ရီလိုေၿပာၿပခံရတဲ့..
လူတေယာက္ေရာက္လာတယ္.....
ထိုလူ: ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာတယ္လို႔မေၿပာခ်င္ပါဘူး...
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့..အဘိုးကို
သူ့အဘိုးေၿပာၿပခဲ့တဲ့ပံုၿပင္လို့ပဲထင္ေနတာပါ...႕
ခုကြၽန္ေတာ္ၿပန္ေၿပာနိုင္တာက...
ကြၽန္ေတာ့္အဘိုးအရင္တပတ္ကဆံုးသြားလို့...
သူ့ပစ္စည္းေတြ...သိမ္းေတာ့..
သူ့ရဲ့မွတ္စုထဲက..စာေတြ႔လို့ပါ....
ဒီၿမိဳ့ေလးဟာကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးသာယာတဲ့ၿမိဳ့ေလးပါ
တေန့မွာဒီၿမိဳ့ေလးရဲ့မီးေတာင္ၾကီးက..အသံေတြၿမည္လာပါတယ္..
ထူးဆန္းတာမွမဟုတ္တာ...ေနာက္သံုးရက္ေလာက္ေနေတာ့..
အပူေငြ႔ေတြထြက္လာပါတယ္...ေနာက္ေတာ့..
ေရေပၚမွာေပၚတဲ့ေက်ာက္တုန္းေတြေတာင္
က်ပါတယ္...အေၿခအေနမေကာင္းဘူးလို့ထင္တဲ့..
လူေတြက..အထုပ္အပိုးေတြၿပင္ထား
ၾကပါတယ္..တခ်ိဳ႔ကေတာ့ေဗဒင္ေတြနတ္ခတ္ေတြအရ..
ေၿပာင္းသြားၾကတယ္..
သံုးပံုနွစ္ပံုေလာက္ကေတာ့မေၿပာင္းေရြ႔ပဲက်န္ခဲ့ၾကတယ္...
ေနာက္..ခဲလံုးေတြက...ရက္ေတြနဲ့အမွ်ၾကီးၾကီးလာၾကတယ္..
လူေတြအားလံုးေၾကာက္လန့္တၾကားထြက္ေၿပးၾကတယ္...
ဒါေပမဲ့..သူတို့အားလံုးေနာက္က်သြားခဲ့ၿပီ..ေက်ာက္တုံးေတြက..
အိမ္ေလာက္ေတြရွိကုန္ၿပီ..
လူေတြအားလံုးေသဖို့ကိုပဲ..ေစာင့္က်န္ခဲ့ရေတာ့တယ္.....
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၿခာက္ၿခားဖို့ေကာင္းလိုက္မလဲ...
တူးလို့ရလာတဲ့အရိုးစုေတြမွာ...
တေယာက္နဲ့တေယာက္..အားကိုးတၾကီးဖက္ထားၾကတယ္ေလ...
ထူးဆန္းတာက
သူတို့ေတြအားလံုးမွာေနာက္ဦးေခါင္းခြံေတြမရွိၾကေတာ့ဘူး...
အပူဒဏ္ေၾကာင့္အားလံုးမေသခင္ပဲပြင့္ထြက္ကုန္ၾကတာေလ...
ေခ်ာရည္ပူေတြနဲ့..မီးခိုးေတြက..လမင္းၾကီးေတာင္..အၿပာေရာင္ၿဖစ္သြားလို့
နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနမွတခါၾကံဳတဲ့..အၿဖစ္အပ်က္ေတြကို..
once in a blue moon လို့ေခၚသတဲ့...ကြၽန္ေတာ့္ဆရာမေၿပာၿပတာပဲ...
ေမာင္မိုးညိဳကေတာ့..အခ်ိန္ေၾကာင့္တဲ့...ဒါကစကားပံုေၿပာေပါက္လာတဲ့
အေၾကာင္းကိုေၿပာထားတာေလ...ဒ႑ရီေလးလိုေပါ့....

မေဟာင္းေသးတဲ့ရင္ခြင္

ေၿခရာမပါတဲ့..အလြမ္းေတြ
ငါ့ဆီကိုတံခါးလာေခါက္တယ္..
ဖြင့္မေပးဘူးဆိုၿပီးေအာ္ေနတုန္း
ငါ့ရင္ခြင္ထဲမွာ..
အခန့္သားထိုင္လို႔

သြားေတာ့လို့ေအာ္ေနပင္မဲ့
လက္ကဆြဲထားမိတယ္
မုန္းတယ္ဆိုတာ...
နင့္အေပၚခံစားခ်က္ရွိတုန္းပဲ
မ်က္နွာလႊဲလိုက္တာ
ငါမ်က္ရည္၀ဲတာနင့္ကိုမသိေစခ်င္လို႔ပါ...

လာခ်င္ဦးဟဲ့...စင္ကာပူ

၁၅ရက္ေန့ကစၿပီး စင္ကာၤပူလူမ်ိဴးဆိုတဲ့..ဘ၀င္ခပ္ၿမင့္ၿမင့္ေတြနဲ့ေတြ႔ရတယ္....
တခ်ိဳ႔ကေတာ့ေကာင္းပါတယ္..တခ်ိဳ့ကေတာ့.....
သူတို့နဲ့ ဆက္ဆံရတာ...ခက္ခဲတယ္....
သူတို့ေၿပာတဲ့စကားေလယူေလသိမ္းကတမ်ိဳးပဲ....
တရုတ္ေလယူေလသိမ္းနဲ့ခပ္ဆင္ဆင္ရယ္....
ၿပီးေတာ့စကားေၿပာရင္..တိုးတိုးသြားတာက...
တကယ္ဆိုးတယ္....ဒါနဲ့တင္ဘယ္ကမလဲ...
တခါေၿပာလို့နားမလည္္ရင္...ေနာက္တခါ..
လူနားလည္မဲ့စကားနဲ့ထပ္ရွင္းပါလား...ခုေတာ့မဟုတ္ေပါင္...ဒါပဲထပ္ေၿပာတယ္...
ေရာ္နားမလည္ၿပန္ဘူးထပ္ေမးတယ္...
never mind, never mind lah ဆိုၿပီး...
ေခါင္းေတြလက္ေတြခါၿပီးဟိုဘက္လွည့္လွည့္သြားတယ္....အၿမင္ကိုကပ္တယ္....
student leader ဆိုတဲ့ဟာေတြက ရွိေသးတယ္....
တၿခားအသင္းေတြေတာ့မသိပါဘူး
ကြၽန္ေတာ့္အသင္းကေတာ့...ဟိုstation ကလူမ်ားတယ္..
ေနာက္တေနရာသြားတယ္...
ေနာက္stationလဲလူမ်ားတယ္..ဆိုၿပီးဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္နဲ့..
ဘယ္station မွကိုမၿပီးဘူး
ေနာက္ေတာ့...foreign students ေတြၿပီးအားေပးမလားမွတ္တယ္...
သူတို့ဟစလံုးအခ်င္းခ်င္း
မေလးလိုေၿပာလိုက္..တရုတ္လိုေၿပာလိုက္နဲ့..ရွုပ္ယွက္ကိုခတ္ေနတာပဲ..
ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက...တရုတ္လိုတတ္တယ္..
.အဖြဲ့ထဲမွာလူ၅ေယာက္ရွိတယ္..
ကြၽန္ေတာ္၁ေယာက္တည္း..တရုတ္လိုမတတ္တာ...ေရလည္စိတ္ညစ္ရပါတယ္...
ဒါပဲလား...ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲ...အတင္းကလဲတုတ္ေသးတယ္....
တရုတ္လိုကနဲနဲေတာ့နားလဲတာေပါ့...
ထားရွိ.ထားတဲ့.(သူမ လို့တရုတ္လိုေၿပာၿခင္း)
နဲ့ေၿပာေနလိုက္ၾကတာ..အားရပါးရပဲ...
ဒီေကာင္ေတြနဲ့ေနာက္သံုးနွစ္လံုးဘယ္လိုစခန္းသြားရမလဲ....
ေနာက္ဆံုးအေၿဖကေတာ့ၾကိဳးစားေပါ့...
ကဲ..ေရာင္းရင္းတို့ေရ.....ေရႊၿမန္မာတဲ့ေဟ့..
ၿမန္မာအေၾကာင္းၿပလိုက္ၾကဦးစို့....

စမ္းၾကည့္ပါလား..

ကြၽန္ေတာ္၈တန္းေလာက္တုန္းက...အိမ္ကိုေမ့ေမ့သူငယ္ခ်င္းလာလည္တယ္...
သူသမီးနဲ့ကြၽန္ေတာ္နဲ့..တူတူအိပ္ရတာေပါ့...
အဲ့အမၾကီးက..ကြၽန္ေတာ္မွာရည္းစားရွိလားတဲ့...
ၾကံၾကံဖန္ဖန္...ဗ်ာ...ဒီအရြယ္နဲ့..ရည္းစားထားရင္..အိမ္ကနွင္ခ်ခံရမွာေပါ့...
သူကေတာ့သူမွာရည္းစားရွိတယ္သူ့ရည္းစားကိုလြမ္းလို့
.....ညက်ရင္အိမ္မက္ထဲမွာေတြ႔ခ်င္တယ္တဲ့...
ေရာ္ခက္ၿပီ...လာလာ...လို့လဲေခၚလုိ့ရတာမဟုတ္...
သူကရယ္ပါတယ္..သူ့မွာသူ့နည္းနံသူရွိတယ္တဲ့..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုု..နွင္းဆီအ၀ါသာရွာေပးပါတဲ့....
ရွာေပးလုိက္ပါတယ္.....
သူေၿပာတာက...
ေၿမေပၚမၾကေသးတဲ့နွင္းဆီအ၀ါေရာင္ပြင့္ဖတ္မွာ..ကိုယ္မက္ခ်င္တဲ့.
သူရဲ့နာမည္ကိုမင္အၿပာေရာင္ရွိတဲ့ေဘာလ္ပင္နဲ့ေရးၿပီးေခါင္းအံုးေအာက္မွာ
ထားအိပ္ရင္...ရတယ္တဲ့...
အဲ့ေန့ကနွင္းဆီအ၀ါေတာ့ေတြ႔ပါတယ္...
မေၾကြေသးေတာ့မစမ္းၾကည့္လိုက္ရဘူး...
ေနာက္ေန့ကြၽန္ေတာ္စမ္းၾကည့္တယ္...
.တိုက္ဆိုင္တာလားတကယ္လားေတာ့မသိဘူး...
တကယ္မက္တယ္ဗ်.....မယံုလို့...၃ခါေလာက္စမ္းၾကည့္တယ္....
၂ခါေလာက္က...ေသခ်ာတယ္
ေနာက္တခါက..ဗ်ာ..ကံဆိုးလိုက္တာ.
သူကေနာက္တေယာက္နဲ့တြဲေနတာကိုမက္တာ......

Be Best Friend!!!

ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖစ္ၾကကုန္ေသာ္.......
သူငယ္ခ်င္း၆ေယာက္ဘ၀ကိုသတိရေသာအားၿဖင့္.....
လြမ္းတယ္....သူငယ္ခ်င္းတို့ရယ္........ :(

ငယ္ငယ္တုန္းက...ကြၽန္ေတာ္တို့...

၁၀ တန္းေၿဖၿပီးကာစတုန္းကေပါ့.
ကြၽန္ေတာ္တို့ေတြက...စမ္းေခ်ာင္း(၂).ေက်ာင္းထြက္ေတြ..
မိန္းကေလးေက်ာင္းေပါ့ဗ်ာ...
သူငယ္ခ်င္းအားလံုးေပါင္း...၆ေယာက္ရွိတယ္...
၁၀တန္းေၿဖၿပီး..ေတာ့ကန္ေတာ္ၾကီးကသြားလည္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ
ဟိုၾကည့္..ဒီၾကည့္နဲ့...စာအုပ္တန္းဘက္ေရာက္သြားပါေလေရာ..
ကန္ေတာ္ၾကီးကစာအုပ္ဆိုင္ေတြက...လူသိပ္မရွိဘူးေလ...
ဒါနဲ့ကြၽန္ေတာ္တို့..တဖြဲ႔ဆိုင္ထဲ၀င္ၿပီးေလွ်ာက္ေမႊၾကတာေပါ့..
တေနရာေရာက္ေတာ့...ပီမိုးနင္းရဲ့...စာအုပ္တန္းကိုေတြ႔တယ္...
ငယ္တုန္းဆိုေတာ့...သိတဲ့အတိုင္း...လူအထင္ၾကီးခံခ်င္ၾကတာကို..
ဟာ..ဆရာၾကီးပီမိုးနင္းပါလား..ဘာလား..ဆိုၿပီး...မသိရင္...
အၿမဲတမ္းဖတ္တဲ့ပံုေတြဘာေတြလုပ္ၿပီး
စာအုပ္ေတြဘာေတြေရြးတာေပါ့...
၁၀တန္းတံုးက...သိခဲ့တဲ့....ကိုယ့္ထူးကိုယ္ခြၽန္စာအုပ္ပါလား..
ဘာလားဆိုၿပီး..ေတာ့ဟိုေရြးဒီေရြးလုပ္ၿပီးေတာ့..
စာအုပ္တန္းရဲတေထာင့္မွာ....
စိန္ကဲ၊ေရႊကဲ၊ထက္...မိ္န္းမကဲသည္မွန္းရခက္၏..
ဆိုတဲ့စာအုပ္ေတြ႔ေရာ
ကိုယ္ကမိန္းကေလးေက်ာင္းထြက္..
ခုမွ၁၀ တန္းၿပီးလို႔ေလာကကိုဒီေန့မွေၿခခ်တာေလ..
ဒါေတြဘယ္သိမလဲ....
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က..ငါ၀ယ္မယ္...ၿပီးေနာက္မွ...နင္တို့ငွားဖတ္တဲ့....
ဒါကိုေနာက္တေယာက္က ခြၽန္ၿပီး...ဟာ..မရပါဘူးငါလဲ၀ယ္မွာ....
ဒါမွေယာက်ာၤးေတြငါတို့ကိုဘယ္လိုအကဲခတ္လဲသိမွာဆိုၿပီး
၂ အုပ္ေတာင္၀ယ္ခဲ့တယ္....
ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ေတာ့ ကံကိုက ဆိုးပါတယ္ ေရာင္းတာကေယာက်ာၤးေလး....
ဒါနဲ့ ပီမိုးနင္းရဲ့စာအုပ္ၾကီးပိုက္ၿပီးၿပန္ထြက္လာတာေပါ့
ၿပီးေတာ့....အိမ္သာ၀င္ၾကတယ္...အိမ္သာ၀င္လို့အၿပင္ကေစာင့္ေနတဲ့သူက..
စာအုပ္ကို..ဟုိလွန္ဒီလွန္လုပ္တာနဲ့...ေအာင္မေလး...
ဆိုင္ေရွ့ကေနဘယ္မ်က္နွာနဲ့...ၿပန္ၿဖတ္ရမွန္းေတာင္မသိဘူး
ဒါနဲ့...ဟိုးဘက္..ၿမက္ခင္းေပၚကေနပတ္ၿပီးေၿပးရတယ္....စာအုပ္၂ အုပ္ကေတာ့ဘယ္ေရာက္လဲဆိုတာကြၽန္ေတာ္လဲသိဘူး....
......
..........
...............


ငယ္ငယ္တုန္းက......ကြၽန္ေတာ္တို့၆ေယာက္.....
သူငယ္ခ်င္း ..မေဆာင္၊သဲဆု၊ေရႊရည္၊ဂ်ပုမ၊အိသြယ္...တုိ့အား...သတိရ၏

မိုးရြာေနသည္.....

မိုးရြာေနတယ္.....
မိုးစက္ေတြ..ေၿမၿပင္နဲ့....နမ္းရွိုက္ေနတယ္...
သစ္ရြက္ေတြလဲ..ေရစို...ဖားေတြလဲေအာ္...ထီးေဆာင္းၿပီး..
လမ္းေလွ်ာက္တဲ့လူေတြရွိတယ္..
ထီးမေဆာင္းပဲနဲ့..လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့သူေတြလဲရွိတယ္.....
ဖိနပ္မစီးပဲနဲ့...မိုးေရေတြေၿမၿပင္ေပၚလမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတယ္...
မိုးကာအက်ီ ၤမ၀တ္တဲ့..ပန္းေတြလဲ...ေရေတြစိုရြဲလို့....
ေကာင္းကင္ၾကီးက Dim Light..လို....အိပ္ခ်င္စရာ....
မိုးေရထဲမွာ...လမ္းမၾကီးလဲေလ်ာင္းေနတယ္....ေစာင္မၿခံဳပဲနဲ....
မိုးေရေတြကေတာ့သူ႔ေပၚမွာ..ပစ္စလက္ခတ္...မြစာၾကဲလို့ေပါ့
ေၾသာ္....June..July...August....September
ရြာလိုက္ပါ.....global warming နဲနဲသက္သာလဲေအးလား..
ေနာ့္...

ခြင့္ၿပဳတယ္...ခြင့္လႊတ္တယ္

ကုလားေလး...

ကြၽန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့ ၿဖစ္ ရပ္ မွန္ပါ....သူကcity hall က MRT မွာ...အိမ္ ၿပန္ဖို့ ေစာင့္ ေနတာေပါ့..
ကြၽန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းက မဆိုစေလာက္ကေလး..အသားနဲနဲ..ညိုတယ္ဗ်ာ....သူလဲ mrt လာေတာ့...အထဲ ၀င္ေရာေပါ့..သူ႔ေဘးမွာ...ကုလားအဖိုးၾကီးတေယာက္နဲ့...ကုလားလူပ်ိဳ ေပါက္ေလး ၂ေယာက္လဲရွိ တယ္....ဒါနဲ့ ပဲ ...city hall MRT မွာ က စီး တဲ့ သူ က ၿမန္မာမ်ားတယ္ ေလ....ကြၽန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းက..ထိုင္စရာမရွိလို့..မတ္တပ္ ရပ္ေနရတယ္...သူနားမွာထိုင္ေနတဲ့ေကာင္မေလး၂ ေယာက္ထဲ က တေယာက္စီကို MESSAGE ၀င္ ပါ ေလေရာတဲ့....
ေကာင္မေလး၁ း ဟဲ့ ဘယ္ က SMS လဲ နင့္ ဘဲ ဆီကလား
ေကာင္မေလး၂ း ေအး ဟုတ္တယ္...ဒါနဲ့ နင္ေရာ ဘဲမ ရေသးဘူးလား...
ေကာင္မေလး၁ း ဟင့္အင္း မရ ေသးပါဘူးဟာ...
ေကာင္မေလး၂ း ဟြန္း..နင္ကလဲညံ့လိုက္တာ...စကာၤပူေရာက္တာ ၃လေတာင္ေက်ာ္ၿပီ...ဘဲက ၁ေယာက္မွ မရွိဘူး....


အေမေတြသိရင္ေတာ့ရင္နာမွာေသခ်ာတယ္...ၾကည့္ဦးေလ..စင္ကာၤပူလာတာဘဲ ထားဖို့ၾကေနတာပဲ...
ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက လွည့္ၾကည့္ေတာ့...
ေကာင္မေလး၁ း ဟဲ့ ဟုိတေယာက္က ၿမန္မာ လားမသိဘူး....ငါတို႔ကို လာၾကည့္ေနတယ္..
ေကာင္မေလး၂ း ဟုတ္ပါဘူးေအ..ၾကည့္ ပါဦး...ကုလားေလးပါ...ေဘးနားမွာ..ကုလားၾကီးေတာင္ပါေသးတယ္ဆိုပဲ....



ကြၽန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းသူ႔ခင္ဗ်ာ..ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဓါတ္က်သြားရွာတယ္....အဟီး....

9. April. 2009 မိသားစုနွင့္ sentosa

မေန့ က sentosa သြား တယ္ ဗ်ာ...cable car စီးသြား တာ...လမ္းတ၀က္ေရာက္ေတာ့ ရပ္ေနတယ္....လန့္ လိုက္တာ...ၿပီးေတာ့..ေနာက္ ေတာ့ဘာမွ မၿဖစ္ လုိ့ ေတာ္ ေသး တယ္ ဗ်ာ.....Pink Dolphin Show လဲ ၾကည့္ ခဲ့ တယ္...လမ္းက ေတာ့ေရလည္ေလွ်ာက္ ရတယ္..ေမေမ ဆို စီးေနၾက ဖိနပ္ေတာင္ ေပါက္ တယ္......ကြၽန္ေတာ္ က ကြၽန္ေတာ္photo တင္ခ်င္တာ ဗ်...သယ္ရင္းတေယာက္က .....ရန္ကုန္မွာ ေကာင္းေကာင္းေန ခ်င္ရင္...မတင္နဲ့ ဆိုလို့...အီး.ဟီး...တင္ ရဲေတာ့ ဘူး..ငိုခ်င္လိုက္တာ.....syntax မွာညဘက္ ေရပန္းအကသြားၾကည့္ ၾကမယ္ေပါ့
ေစာင့္တယ္..ေစာင့္တယ္...ေရပန္းကလဲမက...လူလဲ ငိုက္လာ တာနဲ့ ၿပန္လာခဲ့ ရတယ္....

Closing Ceremonary & Lucky Day (8.april.2009)

ဒီေန့ ကြၽန္ေတာ္ တို့ရဲ့ PBP ၿပီးတဲ့ ေန့ ေလ...ဒီေန့ ကံေကာင္းတယ္ ဗ်ာ..
ေမေမ က OG မွာ အက်ၤ ီ ၁ထည္၀ယ္ေပးတယ္ပိုက္ဆံအိတ္လဲ၀ယ္ေပးတယ္.....bugis ကေနလဲbossni ၃ထည္ေတာင္၀ယ္ေပးတယ္...ၿပီးေတာ့...ရန္ကုန္က၀ယ္လာတဲ့ စကတ္ေလးလဲ ရတယ္...ၿပီးေတာ့FILAအကၤ် ီ ၁ထည္ လဲ ရတယ္..ၿပီးေတာ့ မုန့္ဖိုး$200ေတာင္ရတယ္...အဟီးဟီး...

Lemon Tree

၀ိေရာဓိ

CHO(ေဟးေကာင္မေလး..ရင္ထဲမွာပဲ့တင္ေအာ္ေနခဲ့...အရမ္းလဲခ်စ္တယ္...အရမ္းလဲမုန္းတယ္...ငါအိပ္ေပ်ာ္ဖို့ေတာင္ခက္တယ္ဒိြဟေတြနဲ့...
ရည္းစားေလးထားမိခဲ့ ရင္ထဲမွာခုန္ေနဆဲနင္နဲ့ငါကိြဳင္ေတြတက္ စိတ္ေတြကရွဳပ္တာပဲတယ္လီဖုန္းကိုင္ပါဦးငါ့မွာသိပ္ၿပီး ငုတ္ပါတယ္ နင္ငါ့ကိုတကယ္ခ်စ္ရင္ဒီလိုထပ္ၿပီးလုပ္ပါနဲ့)

ခ်ိဳေတြထင္တဲ့ အခ်စ္ကတခါတေလေတာ့ ခါးပါတယ္ ငါ ၀ိေရာဓိ ၿဖစ္ဦးေနွာက္ကစားပါတယ္ နင္ဖုန္းကိုလံုး၀မထူး ေတြးရတာက က်ပ္တာပဲငါ့အက်င့္ ငါ့ စရိုက္ ငါ့ အထာကို နင္နပ္ပါ တယ္မၾကာခဏၿပတ္ပါတယ္...မၾကာခဏၿဖတ္ပါတယ္ ဘာမဆိုၿငင္းခံုရင္း မၾကာခဏသတ္ပါတယ္ခပ္ညံညံ ေယာက္်ား တေယာက္လို့ မင္းကငါ့ ကို ထင္သလားေနာက္တေယာက္ရွိ ေန လားမင္းနဲ့ ငါ့ရဲ့ အၿပင္က..ငါ့ကိုငါ အခ်စ္ကိတ္စ မွာတကယ္ညံမွန္းသိ ပါ တယ္ ဒါေပမယ့္ လဲၿငိတြယ္နင္တေယာက္ပဲရွိတယ္ လိုခ်င္ေနခဲ့မိတယ္...ငါ့ရဲ့အၿဖစ္ကစိတ္ထင္ရာလုပ္ပစ္ခ်င္တယ္ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ အား....drama ရုပ္ရွင္ထဲကၿပေနၾကအလြမ္းဇာတ္ကြက္လိုchemistryဖတ္စာအုပ္က formula စမ္းသတ္ခ်က္လုိ ဟိုဟာ ေလး တိုးလိုက္ နဲ့ဒီဟာေလးေလွ်ာ့လိုက္ နဲ့ နင္တကယ္ ပဲ ဆိုးပါ တယ္ ငါဒီမွာ ေတာ့ shockရိုက္ခ

ဲ့CHO..

ငါအိမ္ မွာထိုင္ေနရင္း စိတ္ကူးရင္ၿပီး လက္ထပ္ ၾကည့္ အေတြးနဲ့ လက္ ေတြ႔ ကဘယ္လိုမွအဆက္အစပ္ မ ရွိဒါေပမယ့္ ခ်စ္ခ်င္တယ္...အိမ္ေထာင္ရွင္ၾကီးၿဖစ္ခ်င္တယ္ ဒီ relationshipကိုပဲ ငါေလၿပန္ၿပီးအၿပစ္တင္မယ္နင့္ မာမီနဲ့ အဆင္ေၿပေအာင္ေလ ၾကိဳး စားခဲ့ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ၿဖစ္ေအာင္ေတာ့ နင္လုပ္ ပါနဲ့ စိတ္ပုပ္ပါနဲ့ဘယ္သူနဲ့ က်ဴေန လဲ..ဒါဆိုရင္ေတာ့ ယုတ္မာတယ္လူတကာအထင္အၿမင္ၾကီးတဲ့ ဘီလီယံနာၾကီးမဟုတ္ေပမယ့္ဒီရင္မွာနင္တကုိယ္စာ မွီတြယ္ရာေတာ့ ရွိ ပါ တယ္ နင္ကေလငါ့ဘ၀ကိုtennisလိုပဲ ရိုက္ေနတယ္ငါကေလအနိုင္က်င့္တာသိသိရက္နဲ့ မိုက္ေနတယ္ငါဘယ္တံဳးကနင့္ကိုမေက်နပ္ဘူးေၿပာမိလဲ...ငါ့စိတ္ထဲကနင့္ကိုမလိုခ်င္လဲလိုအပ္ေနတယ္...အခ်စ္ေတြနဲ့ အမုန္းေတြနဲ့လြန္ဆြဲေနရတာအဆင္မေၿပလို့ငါ့ဖုန္းကိုကိုင္ဦးဒါ ဟာအေရးေပၚအေၿခအေနမို့

CHO မီးပိြဳင့္ ေတြလို စိမ္းေနလို့ နီေနလို့ အရမ္းပဲ ဇေ၀ဇ၀ါးပဲၿဖစ္ေနလို့

ဟိုတေန့က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ မေလးရွားသြားၾကတယ္....ေရာက္တဲ့တူတူေတာ့ မထူးဘူးေကာင္းေကာင္း အိပ္မယ္ ဆို ၿပီး ...ၾကယ္၅ လံုးေဟာ္တယ္ မွာ တည္းၾကတာေပါ့ဗ်ာ...အားလံုးေပါင္းသြားတာ လူက ၈ေယာက္ဗ်....တစ္ခန္းကို၂ ေယာက္နဲ့၄ခန္းငွားရတာေပါ့.....ေနာက္ေတာ့လဲ မအိပ္ၿဖစ္ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့...ဖဲထိုင္ရိုက္ေနတာ....၂ေယာက္ကေတာ့...ၾကယ္၅လံဳးဟိုတယ္မွာအိပ္ဖူးတယ္ရွိ္ေအာင္လို့ ဆိုၿပီး...အထဲ၀င္သြားၾကတယ္.....ေနာက္ေန့မနက္ၾကေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ ဆီလာၿပီး...'သူရ..ဒီဟိုတယ္ကၾကယ္၅လံုးသာဆို တယ္ကြာ....ေစာင္ေတာင္မ ပါဘူး..ကြ' သူ႔စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လံုးၿပဴးရပါတယ္...ဟုတ္တယ္ေလ ေဆာင္ကဟိုတယ္ေတြ မွာအိပ္ယာမွာ..ကပ္ၿပီးသားေလ....ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမေၿပာလိုက္ခင္သူထပ္ေၿပာပါတယ္....ဒါေပမယ္...ငါပဲကြဘယ္ ရမလဲ....ဟင္း ဟင္း....ေရခ်ိဳးတဲ့ သဘက္ၾကီးယူၿခံဳ လိုက္တာေပါ့ ကြ ..ဟားဟား...
ကဲ အဲ့ဒါသာၾကည့္ ...ေတာ္ ေတာ္ လည္တဲ့ သူ ၾကီး ေနာ္

ကြၽန္ေတာ္ ၾကိုက္တဲ့ သီခ်င္း