လာခ်င္ဦးဟဲ့...စင္ကာပူ

၁၅ရက္ေန့ကစၿပီး စင္ကာၤပူလူမ်ိဴးဆိုတဲ့..ဘ၀င္ခပ္ၿမင့္ၿမင့္ေတြနဲ့ေတြ႔ရတယ္....
တခ်ိဳ႔ကေတာ့ေကာင္းပါတယ္..တခ်ိဳ့ကေတာ့.....
သူတို့နဲ့ ဆက္ဆံရတာ...ခက္ခဲတယ္....
သူတို့ေၿပာတဲ့စကားေလယူေလသိမ္းကတမ်ိဳးပဲ....
တရုတ္ေလယူေလသိမ္းနဲ့ခပ္ဆင္ဆင္ရယ္....
ၿပီးေတာ့စကားေၿပာရင္..တိုးတိုးသြားတာက...
တကယ္ဆိုးတယ္....ဒါနဲ့တင္ဘယ္ကမလဲ...
တခါေၿပာလို့နားမလည္္ရင္...ေနာက္တခါ..
လူနားလည္မဲ့စကားနဲ့ထပ္ရွင္းပါလား...ခုေတာ့မဟုတ္ေပါင္...ဒါပဲထပ္ေၿပာတယ္...
ေရာ္နားမလည္ၿပန္ဘူးထပ္ေမးတယ္...
never mind, never mind lah ဆိုၿပီး...
ေခါင္းေတြလက္ေတြခါၿပီးဟိုဘက္လွည့္လွည့္သြားတယ္....အၿမင္ကိုကပ္တယ္....
student leader ဆိုတဲ့ဟာေတြက ရွိေသးတယ္....
တၿခားအသင္းေတြေတာ့မသိပါဘူး
ကြၽန္ေတာ့္အသင္းကေတာ့...ဟိုstation ကလူမ်ားတယ္..
ေနာက္တေနရာသြားတယ္...
ေနာက္stationလဲလူမ်ားတယ္..ဆိုၿပီးဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္နဲ့..
ဘယ္station မွကိုမၿပီးဘူး
ေနာက္ေတာ့...foreign students ေတြၿပီးအားေပးမလားမွတ္တယ္...
သူတို့ဟစလံုးအခ်င္းခ်င္း
မေလးလိုေၿပာလိုက္..တရုတ္လိုေၿပာလိုက္နဲ့..ရွုပ္ယွက္ကိုခတ္ေနတာပဲ..
ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက...တရုတ္လိုတတ္တယ္..
.အဖြဲ့ထဲမွာလူ၅ေယာက္ရွိတယ္..
ကြၽန္ေတာ္၁ေယာက္တည္း..တရုတ္လိုမတတ္တာ...ေရလည္စိတ္ညစ္ရပါတယ္...
ဒါပဲလား...ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲ...အတင္းကလဲတုတ္ေသးတယ္....
တရုတ္လိုကနဲနဲေတာ့နားလဲတာေပါ့...
ထားရွိ.ထားတဲ့.(သူမ လို့တရုတ္လိုေၿပာၿခင္း)
နဲ့ေၿပာေနလိုက္ၾကတာ..အားရပါးရပဲ...
ဒီေကာင္ေတြနဲ့ေနာက္သံုးနွစ္လံုးဘယ္လိုစခန္းသြားရမလဲ....
ေနာက္ဆံုးအေၿဖကေတာ့ၾကိဳးစားေပါ့...
ကဲ..ေရာင္းရင္းတို့ေရ.....ေရႊၿမန္မာတဲ့ေဟ့..
ၿမန္မာအေၾကာင္းၿပလိုက္ၾကဦးစို့....