ပေယာဂဆရာေတြလဲ ပလူးပလဲေတြၿဖစ္လို့
ေတာင္ပံခတ္သံၾကားတယ္
ခရမ္းေရာင္မ်က္ခံုးေတြနဲ့ နင္တို့ေတြၾကည့္တဲ့ အခါ..
ငါ့မွာမရွဴနိုင္မကယ္နုိင္ ေတြးေနတုန္း
သစ္ရြက္တစ္ရြက္ေၾကြတယ္
ေလညွင္းတစ္ေ၀့တိုက္တယ္
ကမာၻကေတာ့ဒီထက္ပိုလွမလာဖို့မ်ားတယ္
သူမပါးၿပင္မွာ ပန္းနုေရာင္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လင္းတယ္
ေဆးၿပယ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်က္ရင္မွာပိုက္လို့
၀ါ၀င္၀ါထြက္မွာသူမလဲ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္
သန္းေခါင္းယံနဲ့အတူငါကိုယ္ငါ ေမွာက္လိုက္တယ္
ခတၱာေတြေတာင္ ေမႊးလို့
