October 31, 2011

အသားမာ

ငွက္ဆိုးတစ္ခ်ိဳ့ ေၿပးထြက္သြားတယ္
ကႏ ၱာရ တစ္ပိုင္းတစ္စ လြင့္ပ်ံ
စကၠန့္ေတြ ကေတြ့ အရင္အတိုင္းပဲ တစ္လိမ့္ၿပီး တစ္လိမ့္

ဒီအခန္းမွာ သူမအနက္ရင့္ရင့္ ေဆးဆိုးခဲ့တယ္

ပ်က္အစဥ္ ၿပင္ခဏပဲ
နွလံုးသားလဲ ခဏခဏကြဲ
ဒါေတာင္ အသားမာ မတက္ေသးဘူး

ေခၚသံမၾကားေပမယ့္
ငါထူးလိုက္တယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ လုိအပ္ေနမလားလို့

ပုန္းလွိ်ဳးကြယ္လ်ွိဳး ေနေရာင္တစ္ခ်ိဳ့ တိမ္ေတြက ခိုးစားလို္က္တယ္
အသိမရွိေတာ့တယ္ အခ်ိန္
သူမ အရာရာကို စေတးလိုက္တယ္

တကယ္ကေတာ့ ပံုမွန္ပါပဲ
ေဟာင္းတာ ေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္
အသစ္ပဲမက္ေမာ ၾကတာပဲ ေလ

No comments:

Post a Comment